Κινητήρας Stirling

Κινητήρας Stirling σε λειτουργική μικροκατασκευή Το έτος 1816 κατασκεύασε ο 26χρονος Σκωτσέζος ιερωμένος Robert Stirling (Στίρλινγκ, 1790-1878) τον πρώτο κινητήρα εσωτερικής καύσης ως ανταγωνιστικό τύπο προς τις ατμομηχανές υψηλής πίεσης, στις οποίες αρκετά συχνά προκαλούνταν εκρήσεις στο λέβητα, λόγω ατελών βαλβίδων ασφαλείας κλπ., με προφανείς καταστροφικές συνέπειες για το προσωπικό και τις εγκαταστάσεις. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ακόμα οι μηχανές που ονομάζουμε σήμερα «εσωτερικής καύσης» και τις οποίες περιγράφουμε στο κεφάλαιο που καλύπτει το τέλος του 19ου αιώνα. Η καλύτερη εποχή για του κινητήρες Στίρλινγκ (), ως αυτοτελής πηγή κινητικής ενέργειας κυρίως για οικιακή χρήση, ήταν τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε έπαιζαν το ρόλο που έχουν σήμερα οι μικροί ηλεκτροκινητήρες (για ανεμιστήρες κ.ά.) Εκείνη την εποχή ήταν οι βενζινοκινητήρες (Otto) και οι μεταγενέστεροι πετρελαιοκινητήρες (Diesel) ακόμα ογκώδεις και θορυβώδεις με υποτυπώδες δίκτυο τροφοδοσίας καυσίμου, ενώ και οι ηλεκτροκινητήρες είχαν επίσης μεγάλο όγκο και δεν ήταν διαθέσιμα τα οικιακά ηλεκτρικά δίκτυα για την τροφοδοσία τους. Περί τα μέσα του 20ου αιώνα μελετήθηκαν οι κινητήρες Στίρλινγκ από διάφορες βιομηχανικές μονάδες για την αξιοποίησή τους σε χερσαία και θαλάσσια οχήματα, αλλά και για στρατιωτική χρήση, λόγω της ανεξαρτησίας από συγκεκριμένο καύσιμο. Σε σύγχρονες κατασκευές αυτού του κινητήρα αξιοποιείται για τη λειτουργία τους ακόμα και η ηλιακή ενέργεια. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 λειτουργούν οι κινητήρες Στίρλινγκ σε συστήματα θερμομηχανικής μετατροπής μικρής κλίμακας. Σημαντικό για τη λειτουργία αυτών των κινητήρων είναι ότι δεν παράγονται καυσαέρια, έχουν όμως χαμηλή σταθερή ισχύ σε σύγκριση με τις υπόλοιπες μηχανές εσωτερικής καύσης.