Περιγραφή | |
---|---|
Αποστολή | Καταδιωκτικό |
Πλήρωμα | Μονομελές |
Κατασκευαστής | Bayerische Flugzeugwerke (Messerschmitt) |
Σχεδιαστής | Willy Messerschmitt |
Παρθενική πτήση | 28 Μαΐου 1935 |
Είσοδος σε υπηρεσία | 1937 |
Απόσυρση | 1945 Luftwaffe, 1965 Ισπανία |
Πρωτεύων χρήστης | Γερμανική Πολεμική Αεροπορία (Luftwaffe) |
Περίοδος παραγωγής | 1937–1945 |
Συνολική παραγωγή | Άνω των 31.000 μονάδων |
Κόστος μονάδας | |
Διαστάσεις | |
Μήκος | 8,95 m |
Εκπέτασμα | 9,925 m |
Ύψος | 2,60 m |
Επιφάνεια πτέρυγας | 16,40 m² |
Βάρος | |
Μεικτό | 3.140 kg |
Μέγιστο απογείωσης | 3.400 kg |
Σύστημα πρόωσης | |
Κινητήρες | 1× Daimler-Benz DB 605A-1 υγρόψυκτος V12, 1.455 hp |
Επιδόσεις | |
Μέγιστη ταχύτητα | 640 km/h |
Αυτονομία | 850 km |
Μέγιστο ύψος | 12.000 m |
Βαθμός ανόδου | 1.020 m/min |
Οπλικό φορτίο | |
Πολυβόλα | 2×πολυβόλα MG 131 των 13 mm , 1×πυροβόλο MG 151/20 των 20 mm (ή 1 x πυροβόλο MK 108 των 30 mm) |
Βόμβες | 1× βόμβα των 250 kg ή 4× βόμβες των 50 kg ή 2×πύραυλοι WGr.21 |
Το Messerschmitt Bf 109 υπήρξε ένα Γερμανικό καταδιωκτικό αεροσκάφος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που σχεδιάστηκε από τον Βίλλυ Μέσσερσμιτ (Willy Messerschmitt) στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Ήταν ένα από τα πρώτα πραγματικά σύγχρονα αεροσκάφη της περιόδου εκείνης, περιλαμβάνοντας χαρακτηριστικά όπως ολομεταλλικό κέλυφος ατράκτου, κλειστό κουβούκλιο και ανασυρόμενους τροχούς προσγείωσης. Το Bf 109 παρήχθη σε μεγαλύτερους αριθμούς από οιοδήποτε άλλο καταδιωκτικό αεροσκάφος στην ιστορία, με 30.573 μονάδες κατασκευασμένες μόνο κατά την περίοδο 1939-1945. Η παραγωγή καταδιωκτικών αποτέλεσε το 47% της συνολικής Γερμανικής παραγωγής αεροσκαφών και το Bf 109 κάλυψε το 57% της παραγωγής καταδιωκτικών όλων των τύπων.
Το Bf 109 ήταν το βασικό καταδιωκτικό της Luftwaffe καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Π.Π., αν και από τα 1942 άρχισε να αντικαθίσταται εν μέρει από το Focke-Wulf Fw 190. Το Bf 109 σημείωσε περισσότερες καταρρίψεις από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος στην ιστορία. Κατά περίσταση υπηρέτησε ως μαχητικό «αεροπορικής υπεροχής», μαχητικό συνοδείας, καταδιωκτικό, ελαφρό βομβαρδιστικό και αναγνωριστικό. Αν και είχε κάποιες αδυναμίες, όπως μικρή ακτίνα δράσης και, κυρίως, ένα στενό κι επικίνδυνο σύστημα τροχών προσγείωσης που ανασύρονταν προς τα έξω, ανταγωνίστηκε επάξια τους αντιπάλους του μέχρι το τέλος του πολέμου.
Το Bf 109 χρησιμοποιήθηκε από τους τρεις κορυφαίους άσσους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: τον Έριχ Χάρτμαν (Erich Hartmann), τον μεγαλύτερο άσσο όλων των εποχών με 352 νίκες, τον Γκέρχαρντ Μπάρκχορν (Gerhard Barkhorn), με 301 νίκες, και τον Γκίντερ Ραλ (Günther Rall) με 275 νίκες. Όλοι τους πέταξαν με την 52η πτέρυγα μάχης, κυρίως στο Ανατολικό μέτωπο, σε μια μονάδα που χρησιμοποιούσε αποκλειστικά τους διάφορους τύπους των Bf 109, σημειώνοντας συνολικά πάνω από 10.000 νίκες. Ο Χάρτμαν αρνήθηκε να πετάξει στη μάχη με άλλο αεροσκάφος, καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Ο Χανς Γιόαχιμ Μαρσέιγ (Hans-Joachim Marseille), ο «αστέρας της Αφρικής», πετώντας επίσης με Bf 109, επέτυχε 158 νίκες, κυρίως ενάντια στους Δυτικούς συμμάχους στη Βόρειο Αφρική, συμπεριλαμβανομένων 17 καταρρίψεων που σημείωσε μέσα σε μια μόνο μέρα.
Το Bf 109 θα συγκρίνεται πάντα με τον κύριο αντίπαλό του, το Supermarine Spitfire. Τα δυο αεροσκάφη υπήρξαν ανάμεσα στα καλύτερα της εποχής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου